ประโยชน์ของ “ถั่วเน่า” อาหารพื้นบ้าน ภูมิปัญญาดีๆ ของชาวเหนือ

1. ถั่วเน่าซา คือถั่วเหลืองที่ผ่านการหมักมาแล้ว แต่ยังมีสภาพเป็นเมล็ดอยู่ คล้ายกับเต้าเจี้ยวแต่ไม่มีน้ำ

2. ถั่วเน่าเมอะ คือการนำถั่วเน่าซามาบดให้ละเอียด ปรุงรสแล้วนำไปนึ่งจนสุก

3. ถั่วเน่าแค็ปหรือถั่วเน่าแข็บ คือการนำถั่วเน่าซาที่ตำหรือบดละเอียดแล้วไปทำแผ่เป็นแผ่นบางๆ ตากแดดจนแห้งสนิท สามารถเก็บได้นานโดยที่รสชาติและกลิ่นยังคงเดิม

4. ถั่วเน่าแอ็ป คือถั่วเน่าแค็ปที่นำไปย่างแล้ว มีกลิ่นหอม ใช้รับประทานเป็นขนมขบเคี้ยวได้หรือเป็นกับแกล้มรับประทานกับน้ำพริกแบบเดียวกับแคบหมูก็ได้เช่นกัน

1. ถั่วเน่าอุดมด้วยคุณค่าทางอาหารสูง โดยเฉพาะสารอาหารจำพวกโปรตีนที่มาจากพืช จึงดีต่อผู้สูงอายุรับประทานแทนเนื้อสัตว์

2. ประโยชน์ของถั่วเน่าช่วยป้องกันโรคหัวใจ เนื่องจากในถั่วเน่ามีเอนไซม์ pyrazine ที่ช่วยให้เลือดไม่จับตัวเป็นก้อน

3. ถั่วเน่ามีสรรพคุณป้องกันโรคกระดูกพรุน เพราะถั่วเหลืองอุดมด้วยแคลเซียมสูง

5. ถั่วเน่ามีประโยชน์ในการป้องกันโรคมะเร็งลำไส้

7. ถั่วเน่ามีฤทธิ์เป็นกรดช่วยยับยั้งจุลินทรีย์ที่ก่อให้เกิดอาการท้องเสีย

8. ถั่วเน่าสามารถใช้เป็นเครื่องปรุงแทนกะปิได้ อีกทั้งช่วยเพิ่มความกลมกล่อม และกลิ่นของอาหารให้น่ารับประทานยิ่งขึ้น

ประโยชน์และสรรพคุณดีๆ ของ “ถั่วเน่า” นอกจากเป็นอาหารท้องถิ่นภูมิปัญญาดีๆ ของชาวบ้านแล้ว ยังเป็นเหมือนเครื่องปรุงรสยอดนิยมที่ขาดไม่ได้เหมือนกะปิของภาคกลาง หรือปลาร้าของภาคอีสาน เป็นอาหารที่มีคุณค่าต่อร่างกาย ทำกินที่บ้านก็ได้ ทำขายก็ไม่เลว รสชาติอร่อย เพิ่มรสกลมกล่อมให้อาหารแถมยังสามารถรับประทานเป็นขนมคบเคี้ยวได้ยามว่างได้อย่างเพลิดเพลิน ปัจจุบันนี้ภูมิปัญญาในเรื่องการทำถั่วเน่าเริ่มเลือนหายไปตามกระแสความเป็นไปของโลก คนที่รู้วิธีทำถั่วเน่ามักเป็นคนเฒ่าคนแก่มากกว่าคนหนุ่มสาว ซึ่งจะน่าเสียดายไม่น้อยทีเดียว หากวันหนึ่งอาหารดีๆแบบถั่วเน่าจะต้องหายไป ดังนั้นใครที่ทำถั่วเน่าได้ อย่าลืมถ่ายทอดเคล็ดลับวิชาการทำให้ลูกหลายเพื่อสืบทอดภูมิปัญญาดีๆ ในการทำถั่วเน่าสืบต่อไป